“Gezellige” Feestdagen!

December; een maand waarin we elkaar als familie vaker zien dan de rest van het jaar. Sommige mensen kijken enorm uit naar het samenzijn terwijl anderen deze “feest”dagen het liefst zouden willen overslaan. Ik vraag mij af hoe het komt dat veel mensen in deze maand vaak niet in staat zijn om in balans te blijven en voor hun eigen geluk te kiezen. In november kijken de meeste mensen nog wel uit naar de decembermaand en wat dat oproept qua gevoel: kerstboom, dennengeur, kaarslicht, lekker eten, kerstmuziek, gezelligheid etc. Tussen november en januari raken we echter massaal uit balans en verzuchten we dat we blij zijn dat het allemaal weer voorbij is…Hoe komt dat?

Stel dat je met mensen samen de kerstdagen door wilt brengen. Realiseer je je dan eigenlijk wel dat je gedurende het jaar meestal niet 3 dagen achter elkaar staat te koken voor visite? Dat vraagt dus meer organisatietalent en planning dan gebruikelijk. Wat je wilt koken past meestal ook niet in de koelkast omdat de koelkast afgestemd is op het aantal personen in het huishouden. Heel eerlijk gezegd ben je ook eigenlijk niet meer zo gewend om uitgebreid te koken omdat je minimaal 3 dagen per week werkt en dus nooit een kip 3 uur in de oven laat garen, behalve met kerst dan…Of je kiest een nieuw ***sterrenrecept uit…Langzaam begin ik te begrijpen waarom we bij oma elke kerst hetzelfde aten…

Ben je traditioneel opgevoed, dan nodig je de ouders en schoonouders uit. Waarschijnlijk vraag je je niet eens af wat jij eigenlijk zou willen. Als je deze traditie niet hebt en je na gaat denken met wie je kerst zou willen vieren, komen waarschijnlijk als eerste je beste vrienden in je hoofd op om uit te nodigen. Mensen die het beste in je naar boven halen en waar je je het gelukkigst bij voelt. Deze mensen zou je graag uitnodigen. Als je dat doet kan je een ja of nee verwachten, geen probleem, geen stress. De onbalans ontstaat als je voor deze mensen gaat nadenken en jezelf niet toestaat om het te vragen omdat dit niet past bij hoe je opgevoed bent. De niet-helpende gedachten komen hier om de hoek kijken. ” Ze zullen wel niet kunnen omdat ze naar hun ouders moeten” of ” Als ik alleen mijn oudste zus uitnodig, is mijn jongste zusje vast teleurgesteld” etc. Ieder heeft zo zijn eigen spookgedachten in het hoofd. Dan komen er ook nog oude gewoontes en overtuigingen bij kijken. “In onze familie zit niemand alleen met kerst”, “Met kerst maak je geen ruzie”, “Zonder alcohol is het niet gezellig”, “Met kerst doe je je zondagse goed aan” etc. Als je dit kerstpakket aan gedachten en overtuigingen bekijkt is het bij voorbaat al een uitdaging om het gezellig te krijgen of te houden. Daarom mag je kiezen voor balans; waar jij gelukkig van wordt.

Wat zou er gebeuren als we mensen alleen uitnodigen als we er ook echt zin in hebben? Als iedereen dat doet ontstaan er nieuwe mogelijkheden en nieuwe kansen voor iedereen. Denk vooral niet voor een ander. Laat de controle een keer los en zie wat er gebeurt. Spontane uitnodigingen zijn vaak het gezelligst toch? Waar zijn we nou eigenlijk bang voor? Het geluk vind je nooit in extremen. Blijf in het midden; een beetje geven en een beetje nemen. Zo worden het vast en zeker hele fijne kerstdagen en begin je het nieuwe jaar een stuk gelukkiger en in balans. Zalig lijkt mij dat!